Монголчууд уул, овоогоо нэн эрт цагаас тахиж ирсэн уламжлалтай. Ихэнх уул хайрхад нь гол мөрөн, нуур цөөрмийн эх болдог. Тиймээс усны эх болсон уул, овоодыг тайж тахих нь лусыг аргадан амирлуулах, байгаль орчноо хамгаалах нэг арга байжээ. Монголчууд гол төлөв чулуугаар овоо босгодог, харин хангайд мод шургаагаар өндөр сүрлэг овоо босгох нь бий. Овоо босгож тэнгэр газар, уул усны эзэд, лус савдаг, газар орны энергийг шүтэн тахидаг зан үйлийн нэг юм.
Тахилга тайлгатай овоонд идээ будаа, архи, сүүгээ өргөж ажил үйлсээ даатгадаг. Эрүүл энх, аз жаргалтай байж, эд мал, идэх уухаар элбэг дэлбэг, элэг бүтэн, цог хийморьтой байхын ерөөл бэлгэдлийг шившин хүн байгаль хоёрын нандин шүтэлцээ болсон овоондоо даатгадаг сайхан уламжлалтай билээ.
Монгол угсаатны нэг салбар үзэмчин ястан нийт монголчуудын адил овоо тахилгын өвөрмөц сайхан зан үйлтэй. Үзэмчингүүд овоо тахилгадаа эртнээс бэлтгэн, тахилга болохын өмнөх орой наадмын талбайгаа чимэж дуусгана. Мөн ах дүү, айл хотлоороо цуглан тахилгын бэлтгэлийг хэрхэн базааснаа ярилцан, идээ, шүүсээ зэхнэ. Үзэмчний овоо тахилгын наадмын өмнөх оройн зураглал ийм.
Сэтгэгдэл (0)
Сэтгэгдэл бичигдээгүй байна